We hebben graag romantische ideeën over voeding.
We denken graag aan boerderijen en wuivend koren in de zon, aan zoemende bijen die voor ons een pot honing bij elkaar scharrelen, van kippetjes die vrij rond rennen en kakelverse eieren leggen. Aan relaxte mensen die wonen in een bos, elke dag kamperen, op jacht gaan en zelf kruiden plukken.

In onze beleving leefden oermensen zo. En natuurlijk werden ze daarom heel oud…
Dit beeld zou zomaar eens niet kunnen bestaan.
Oermensen hadden een hard in weer-en-wind-leven.
Ze moesten het doen met wat er was en hadden misschien ook wel eens niets te eten.
Ze kregen gebrekziekten of stierven misschien wel van de honger.
Zo romantisch is dat niet… en oud worden was er al helemaal niet bij!

Honger maakt rauwe bonen zoet. 
Dat is een spreuk die meer van toepassing lijkt op oermensen.
Als je honger hebt eet je alles, ook dingen die niet smaken of niet goed voor je zijn.

Natuurlijke producten zijn niet per definitie die producten die onbewerkt zijn.

• Neem olijven, zo van de olijfboom niet te eten, maar na bewerking een heerlijkheid. En olijfolie is al helemaal bewerkelijk.
• Neem bietjes, die zijn toch pas echt lekker als je ze kookt en stooft met azijn, kruiden en een uitje?
• Neem boter en kaas, die komen niet kant en klaar uit de koe.

En denk eens aan natuurproducten die slecht of giftig zijn.

• Peulvruchten en aardappelen zijn giftig als je ze rauw eet.
• Lijnzaad is giftig bij een dosis boven de 45 gram. Dat komt omdat het  cyanogenen bevat, die in je lichaam omgezet worden in cyanide ofwel het giftige blauwzuur.
• Suiker is niet echt gezond, maar wel een natuurproduct.

Een beetje relativering kan ons misschien helpen om niet te blijven dromen van eten uit de natuur, maar ook ons gezonde verstand te gebruiken. 
Dan is:
1. niet elke bewerking fout
2. niet elk natuurlijk product goed